Apothekers en hun assistenten dienen per 1 augustus alert te zijn op het onderscheid tussen een recept voor PrEP-medicatie en een recept voor de behandeling van een hiv-infectie. Het eerste wordt niet vergoed uit de zorgverzekering en moet door de gebruiker zelf worden afgerekend.
Sommige AIS-en geven bij het aanschrijven een pop-up met een duidelijke uitleg over vergoeding, bij andere AIS-en kan dat handmatig worden ingevoerd. Als Emtrocitabine/tenofovir alleen is voorgeschreven en er verder geen cART-medicatie is, dan wordt het niet vergoed door de zorgverzekeraar. De medicatie- en terhandstellingskosten komen geheel voor eigen rekening.
Recept herkennen
Een recept voor PrEP is als volgt te onderscheiden van een recept voor de behandeling van een hiv-infectie:
- Bij PrEP wordt alleen het combinatiepreparaat emtricitabine/tenofovir disoproxil 200 mg/245 mg gegeven, zonder andere hiv-medicatie. Het recept kan van een GGD, SOA-poli, hiv-behandelcentrum of een huisarts komen. Het wordt niet vergoed.
- Bij behandeling van een hiv-infectie wordt het combinatiepreparaat emtricitabine/tenofovir disoproxil 200 mg/245 mg altijd gecombineerd met een ander middel bij hiv-infectie. Bijvoorbeeld dolutegravir, efavirenz, rilpivirine of een gebooste hiv-proteaseremmer (meestal atazanavir of darunavir). Dit recept komt vaak uit een hiv-behandelcentrum.
Kosten voor eigen rekening
Momenteel ontvangt een gelimiteerd aantal mensen PrEP-medicatie via de GGD, als onderdeel van een pilot die op 1 augustus aanstaande stopt. De medicatie zal dan volledig via de openbare apotheek worden verstrekt. De kosten vallen niet onder de Zorgverzekeringswet.
Herziene richtlijn Pre-ExpositieProfylaxe (PrEP)
De multidisciplinaire richtlijn Pre-ExpositieProfylaxe (PrEP) bevat handvatten voor zorgverleners rondom de indicaties voor PrEP, het testen en controleren van PrEP-gebruikers, verschillende innameschema’s, kosteneffectiviteit en regelgeving. Deze richtlijn is in 2024 herzien. De belangrijkste wijzigen zijn:
- De hiv-test wordt elke 6 maanden afgenomen in plaats van 3 maanden.
- De nierfunctie hoeft minder frequent te worden gecontroleerd, namelijk elke 12 maanden in plaats van 6 maanden.
- Het advies met betrekking tot een gemiste dosis is uitgebreid.