Biosimilars zijn biologische geneesmiddelen die soortgelijk zijn aan biologicals (het origineel ontwikkelde biologische geneesmiddel), en beschikbaar zijn wanneer de marktbescherming van de biologicals is verlopen. Tot 2019 hadden openbaar apothekers weinig met biosimilars te maken. De biosimilars zijn echter, na de introductie in de ziekenhuizen, inmiddels ook steeds gangbaarder in de eerste lijn.
Omdat de ontwikkelkosten van biosimilars (net zoals bij generieke middelen) lager zijn dan die van het originele geneesmiddel, kunnen ze voor een lagere prijs worden aangeboden. Door die marktwerking dalen de kosten van geneesmiddelen. Zorgverzekeraars voeren daarom preferentiebeleid op biologische geneesmiddelen. In de apotheek zien we dit terug bij de insulines.
Omdat bij de productie van biosimilars gebruik wordt gemaakt van een levend organisme, is het onmogelijk om een exacte kopie van de originator te maken. Er blijven altijd kleine verschillen zitten in het eiwitmolecuul van de biosimilar. Deze kleine verschillen mogen echter niet zorgen voor een verschil in werking. De fabrikant moet dan ook aan de registratie-autoriteit (EMA) aantonen dat de biosimilar gelijkwaardig is aan het referentiegeneesmiddel wat betreft kwaliteit, effectiviteit en veiligheid.
Omdat de biosimilars gelijkwaardig zijn aan hun referentiegeneesmiddel, kunnen nieuwe gebruikers zonder meer een biosimilar krijgen. Patiënten die al een biologisch geneesmiddel gebruiken kunnen, mits goed begeleid, overgezet worden naar een biosimilar. Het CBG heeft hierover een standpunt gepubliceerd. Het standpunt van de KNMP over biosimilars sluit hierop aan en biedt enkele opmerkingen als toevoeging.
Hoewel biosimilars uitwisselbaar zijn met de biologische geneesmiddelen waarop zij gebaseerd zijn (referentiegeneesmiddelen), speelt het toediensysteem een rol. Zo kan het nodig zijn dat er bij het omzetten van het ene middel naar het andere, een ander toediensysteem nodig is (of aangeschaft moet worden) en er extra instructie voor patiënten gewenst of nodig is. Dit is ook het geval bij de insulines. De ondersteunende documenten en verwijzingen naar relevante websites bieden informatie over hoe in de apotheek een dergelijke omzetting naar een ander (geneesmiddel met een) toediensysteem goed voorbereid en begeleid kan worden.